Hoe zorgen we ervoor dat een bos weerstand heeft tegen besmetting door
exotische soorten? Dit is te bereiken met een aantal strategieën,
die echter alleen op de lange termijn (5-10 jaar) effect kunnen
sorteren.
1.
Schaduwbomen
Door
te zorgen voor voldoende schaduw op de bosbodem krijgen de zaden van
de invasieve exoten minder snel een kans en is met een beperkte
hoeveelheid onderhoud (handmatig uittrekken of spitten van zaailingen) het evenwicht tussen de soorten in stand te
houden.
Lichtboomsoorten
zijn o.a. de grove den, zomereik, berk,
lijsterbes, gewone vogelkers en vuilboom. Deze geven
onvoldoende schaduw om de Am. vogelkers te remmen.
Schaduwboomsoorten zijn
linde, beuk, esdoorn, tamme kastanje en hazelaar die doorgaans
kunstmatig aangeplant moeten worden en pas na meerdere jaren effect
zullen hebben.
Zie
ook Vogelkers.nl
2.
Bodembedekking
Een
bosgras als bochtige smele is een ideale oplossing die sterk remmend
werkt op het uitzaaien van exoten. Deze grassoort met dunne,sprietige
halmen dankt zijn naam aan de vorm van de graszaden en is bijzonder
effectief om de ontkieming van zaden van bomen en struiken tegen te
gaan, waardoor een halfopen bos in stand blijft met weitjes voor
begrazing door reeën en herten.
Voorbeelden
van weerbaarheid
Als
voorbeeld trof ik in een bos met grove den en hier en daar een
douglas met daartussen velden bochtige smele plotseling een dicht
bosje (minder dan 10 meter doorsnede) jonge vogelkers aan. Het bevreemdde dat er
vrijwel nergens iets stond en dan plotseling een groepje zaailingen!? Ik dacht
nog even dat het misschien een bijzonder populaire slaapboom was van
vogels die de zaden daar uitgepoept hadden. Maar nee, toen ik
omhoog keek stond ik onder een grote vogelkers die zo'n 17 meter hoog
bleek te zijn (30 cm doorsnede en waarschijnlijk tussen de 25 en 30
jaar oud). Deze boom had jarenlang duizenden bessen laten vallen en
daar waren er toch maar tientallen van ontkiemd in de directe
omgeving.
Grappig
genoeg hadden professionals met kettingzagen en gif op 5 meter
afstand van de grote boom 2 jaar eerder een vogelkers van nog geen 5
cm doorsnede omgehaald... terwijl ze de grote boom niet opgemerkt hadden.
Door
het bos de bomen niet meer zien komt vaker voor. Zo merkte een
collega een keer op “Er ligt hier allemaal blad van een
vogelkers... maar ik zie geen struik...”.. Ik keek ook rond en
begon te lachen... “Je staat er met je rug tegenaan...”. Nog zag
ze het niet, want het was een joekel van 20 cm doorsnede, niet de struik waar ze naar zocht.
Weerbaar na kaalslag?
Een
open vlakte is nog kwetsbaarder dan een bos, bv. na kaalslag. Om een
natuurlijk biotoop te creëren kan bv. ook geplagd worden, waarbij
gras en humus weggeschrapt worden, waardoor alleen specialistische
soorten, zoals heide, een kans krijgen. Verder zullen pioniers, zoals
berken, zandgrond snel bevolken. Je kan zo'n gebied niet zo maar
weerbaar maken en zal met begrazing en het handmatig verwijderen van
zaailingen de situatie onder controle moeten houden. Op de Veluwe
worden zo regelmatig de opkomende grove dennen gedund (het gebied
wordt “geschoren”) door groepen vrijwilligers. Met zo'n ingreep
blijft het terrein open, terwijl de biotoop minimaal verstoord wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten